avishan

گياه آويشن
آويشن از گياهان داروئي بسيار قديمي و يكي از ادويه هاي معروف است.
نام لاتين آن "تيموس" است كه كلمه اي يوناني و به معناي "شجاع" است. گفته مي شود كه زنان يونان باستان اين گياه را به لباس شوهرانشان مي دوختند كه عازم جنگ بودند زيرا آنها معتقد بودند كه آويشن سبب شجاعت و در نتيجه پيروزي آنها در جنگ مي شود.
آويشن گياهي خشبي و چند ساله است كه منشا آن نواحي مديترانه مي باشد و در جنوب اروپا در سطوح وسيع كشت مي شود.
ريشه آويشن مستقيم و كم و بيش چوبي است و انشعاب هاي فراوان دارد. ساقه آويشن نيز مستقيم و چهار گوش است و ارتفاع اين گياه بين 20 و 50 سانتيمتر متفاوت است. برگ هاي آويشن كوچك و متقابل و كم و بيش نيزه اي شكل و بدون نوك و دمبرگ و پوشيده از كرك هاي خاكستري رنگ و حاوي اسانس اند. گل هاي آويشن كوچكند و در قسمت فوقاني ساقه هايي كه از بغل برگ ها خارج مي شوند بصورت دسته جمعي پديدار مي شوند. ميوه ي آن رنگ قهوه اي تيره دارد و طول آن حدود يك ميليمتر است و داخل ميوه چهار بذر به رنگ قهوه اي تيره وجود دارد. بذر آويشن بسيار ريز است و وزن هزار دانه آن 25/. تا 28/. گرم مي باشد.
خواص داروئي آن عبارتند از:
* گياه آويشن حاوي اسانس با بوي مطبوع است. اين گياه در مرحله گل دهي از بيشترين مقدار اسانس برخوردار است.
* اسانس آويشن مايعي زرد رنگ و سبكتر از آب است. تاكنون 38 تركيب مختلف در اسانس اين گياه كشف شده كه مهمترين آن "تيمول" است.
* از ديگر تركيبات اسانس آويشن مي توان از "كارواكرول" و "پاراسيمول" و "ليناالول" و "سينئول" نام برد.
* اسانس آويشن خاصيت ضد قارچي و ضد باكتريايي دارد. مواد موثر آويشن خلط آور است و از آن براي معالجه سرفه استفاده مي شود.

هیچ نظری موجود نیست: