گلف در فضای سر بسته

طی سالها¸ مجری پروژه گلف در فضای بسته درباره شهرداری آمرسفورت صحبت می کرد که شهری کوچک در مرکزهلند است. پروژه ای که اومی خواست اجرا کند یک زمین سر بسته گلف به مساحت 140 هزار مترمربع بود. این پروژه بزرگ ترین زمین سر بسته گلف در جهان نامیده می شود زیرا نمونه مشابه آن درهیچ کجای جهان دیده نمی شود. شاید دلیل خوبی برای انجام اینکار وجود داشته است. می توان آن را نمونه عینی از بازی گلف در فضای سر باز دانست. مجری این پروژه معتقد است که با این سالن¸ امکان بازی گلف در تمامی 365 روزسال مهیا است.این در حالیاست که انبوهی از مردم خواهان استفاده از چنین امکاناتی هستند. علیرغم فضایمحدود¸ 18 سوراخ توپ گلف دراین زمین تعبیه شده است. زیر سقف پلاستیکی¸ افراد تنها می توانند بازی های کوتاه و کم ارتفاع را تمرین کنند. این پروژه همچنان درحال توسعه است زیرا مجری آن قصد دارد یک هتل پنج ستاره¸ یک استخر بزرگ و چندید طرح دیگر را در کنار آن به اجرا در آورد. او فضایاداری را نیز مد نظردارد. این طرح مارا به یاد جزیره کانی می اندازد که ریم کولهاس آنرا درکتاب نیویورک هیجان زده تفسیر کرده است. در آغاز قرن بیستم¸ جزابیت های این جزیره چند برابر شده است. مثلا یکی ازبخش های آن وجود خودرو هایی است که نیرویمحرکه آنها چیزی نیست جزاسب هایی کهبه آنها بسته شده اند.
مزیت این کار آن است که افراد بیشتری می توانند با پرداخت پول کمتری لذت ببرند. اکنون ما می توانیم کل تابستان رادر دوبی و در کنار برف واقعی سپری کنیم. در هلند¸ مامی توانیم از یخ و برف جمع شده در زمستان استفاده کنیم و در هر موقع سال که خواستیم¸اسکیت بازی کنیم. همه اینها ابتکاراتی هستند که گرم شدن زمین در پیداشته است. ورودی این سالن در هلند تنها 15 یورو است. آیا این نوعی مدرنیزه شدن است؟ آیا گلف در فضای سربسته را می توان پروژه های آرمان شهر های خود بدانیم؟ آیا این ها رویاهایی هستند که به حقیقت پیوسته اند؟ احتمالا معماران مشکل چندانی با این گونه مقایسه ها ندارند اما این بدان معنا نیست که همه این قیاس ها درست هستند. اگر ما به مسیر تجاری خود ادامه دهیم¸ آیا می توانیم بخش هایی از شهر را مسقف کنیم؟ آیا این می تواند به معنای استقبالی از گردشگران و فروشندگان در هر آبوهوایی باشد؟ آیا چینی ها می توانند چنین فضاهایی را ایجاد کنند تا تضمین نمایند که بخش هایی از نقاط شهری آنها مانند سوییس پاک باشند؟ آیا یونسکو می تواند از این سقف های پلاستیکی برای مصون نگه داشتن آثار تاریخی در برابر باران های اسیدی استفاده کند؟

منبع:Eikon Graphia

هیچ نظری موجود نیست: